Hoe ga je om met liefdesverdriet?

Verliefdheid als springplank voor ontwikkeling

Laatst had ik een interessante voicememo wisseling met een Supervrouw die liefdesverdriet ervoer.  Ze had een korte, maar intense relatie gehad die over was gegaan. Ze gaf aan dat ze het gevoel had dat ze voor elkaar bestemd waren en wilde ervoor vechten. Hij was beschadigd en had een muur opgebouwd.

Tsja, hoe ga je om met een relatie die niet werkt, terwijl je de potentie wel ziet? Het is bijna binnen handbereik. Jij kunt die ander helpen en er samen iets heel moois van maken. Ik deelde mijn visie met haar.

Komtie:

Ten eerste: ik geloof niet in bestemd zijn voor elkaar. Dat heb ik wel vaker gedaan, maar er zijn tig partners waarbij je dit gevoel kunt ervaren, daar ben ik zeker van. Dat maakt het misschien al wat luchtiger. Je bent niet afhankelijk van deze ene medemens. 

Dan: naar mijn idee is verliefdheid altijd interessant en moedig ik je aan om er iets mee te doen! Het staat zo ongeveer garant voor een boost in je persoonlijke ontwikkeling. Verliefdheid is een soort enthousiaste stroomversnelling in jouw energie. 

Waarom?

Je wordt verliefd op iemand die jouw schaduwkanten aan het licht kan brengen. Wat diep zit verstopt in je systeem en er graag uit wil, komt in beweging.

Dat gevoel zou je er zelf nooit uitlaten! Daarom wordt er een saus verliefdheid overheen gegooid, zodat je wél met die persoon in de weer gaat.

Hoe verliefder, hoe heftiger het thema bij jou dat aandacht wil.

Mijn eerste vraag bij deze vrouw in kwestie was dan ook: herken je in deze man iets van een van je ouders (waarschijnlijk je vader)? De kans is groot dat je het gemis aan onvoorwaardelijke vaderliefde op hem projecteert.

Bijna alle ‘Supervrouwen’ die ik tot nu toe ben tegengekomen, hebben een beschadiging in hun jeugd opgelopen in het mogen ontvangen van onvoorwaardelijke liefde van minimaal één van hun ouders.

Wanneer kreeg je vroeger aandacht? Was mijn tweede vraag aan haar. Dit gedrag zal je namelijk kopiëren in een liefdesrelatie.

Als onvoorwaardelijke liefde niet vanzelfsprekend is, dan ga je hier als kind naar op zoek. De meeste vrouwen die ik tegenkom, kiezen ervoor om zich voorbeeldig te gedragen. Goed presteren op school, muziek en in sport. 

Nog vaker vonden ze aandacht in het zorgen dat een van de ouders ‘blij(er)’ werd. De meeste Supervrouwen zijn dan ook erg zorgzaam en hebben goed door wat iemand anders nodig heeft.

Het kan ook zijn dat je jezelf ook heerlijk rebels bent gaan gedragen. Positieve of negatieve aandacht staan beiden voor een vervanging van de onvoorwaardelijke liefde die je miste.

In het kort komt het er vaak op neer dat de Supervrouw in een liefdesrelatie gaat zorgen voor haar partner. Meer geeft dan dat ze ontvangt. Óf ze stelt zich afhankelijk op omdat ze eindelijk de liefde van een man (stand in voor haar vader) krijgt waar ze naar verlangde.

Dit maakt een gelijkwaardige relatie onmogelijk. In het eerste scenario sta je boven je partner en in het tweede hang je eronder.

In het geval van de vrouw die me benaderde, ging zij zorgen en stond er dus boven. 

Mijn eerste advies was dan ook: let op jezelf. Stel jezelf dagelijks de vraag: haal ik er genoeg uit? Ik ken legio vrouwen, inclusief mezelf, die (veel) meer geven dan dat ze ontvangen in een relatie. Met het idee: Over een tijdje is het anders.

Dat over een tijdje, is geen garantie. Natuurlijk mag het met pieken en dalen gaan, maar als je langer dan een week het gevoel hebt dat het niet in balans is: zoom uit. Waar ben jij in deze relatie?

Je kunt er altijd voor kiezen om eruit te stappen. Altijd. Zelfs als het je hele toekomstplaatje onderuit schopt. Zelf ook als je de ergste angsten erbij voelt omdat je bang bent voor de gevolgen (neem dan direct contact met me op). Je kunt altijd de keuze maken om te gaan.

Mijn tweede advies in lijn hiermee was: let erop dat de energie blijft stromen. In mijn beleving maakt het niet uit waar iemand is in zijn ontwikkeling, als er maar beweging is. Zolang er beweging is, heb ik een leuke tijd. 

Maar als iemand tegen zijn eigen blokkades aanloopt en hier niet doorheen kan komen op dat moment, dan stopt de gezamenlijke energiestroom. Jij geeft, jouw partner kan niet teruggeven. Het resultaat is frustratie.

Die frustratie kan zich vervolgens op verschillende manieren uiten: het begint bij je partner omdat jij iets aanraakt waar hij of zij nog niet aan toe is of het begint bij jou omdat je waarschijnlijk ziet waar je partner tegenaan loopt, maar het niet aangaat.

Hier kom je pas samen doorheen als jouw partner een blokkade aangaat. Als er weer beweging komt. Komt dit er niet, dan stopt het. Dan is het aan jou om er afstand van te nemen, want het ligt buiten jouw macht.

Ik weet hoe frustrerend dit is. Je houdt zielsveel van iemand, hoe hij of zij zou kúnnen zijn, maar het komt er niet uit.

Het is niet aan jou om iemand anders tempo te bepalen. Problemen op te lossen. Die ander krijgt die problemen gewoon terug in een andere vorm op een ander moment. Je helpt dus niet. Je werkt de ander eerder tegen.

Dus: Verliefdheid: groot fan van, het brengt je hoe dan ook dichterbij jezelf. Bestemd voor elkaar: laat het gaan. Liefdesverdriet: zoek de verwerking in je jeugd, bijvoorbeeld door de ‘Ideale ouder meditatie’. Vechten voor de ander: het is niet aan jou om iemand anders zijn of haar tempo te bepalen. Het gevecht dat je wil leveren is een omzeiling van wat je systeem aan je vraagt: ga het gemis voelen dat hieronder ligt (bijvoorbeeld door de ‘Ideale ouder’ meditatie te doen ;)

Ik hoop dat je hier weer wat inzichten uit hebt kunnen plukken.

Als je het leuk vindt kun je de podcastaflevering hierover luisteren.

Liefs! Margot

Naar meer Thema’s van een Supervrouw >>>