Hoe ga ik om met triggers?
In het kort zijn triggers uitnodigingen om oude vastgezette emoties alsnog toe te laten. In het lang zijn het irritante terugkerende strontvliegen die je goed onderuit kunnen slaan. Hoe ga je hier het beste mee om?
“Goed nieuws: je hoeft hier niet ‘vanaf’. Het hoeft niet klaar te zijn. Het walhalla is niet de rust die je zal ervaren als die irritante trigger je niet meer raakt. ”
Wat zijn triggers?
Ik zal eerst ingaan op wat triggers zijn en vervolgens mijn visie geven op hoe je hier het beste mee om kunt gaan. Wat wordt er bedoeld met een trigger?
Laten we beginnen met de korte versie:
Je hebt in jouw jeugd (of zelfs in de baarmoeder) iets meegemaakt dat je niet kon verwerken en/ of je hebt vanuit jouw ouders familie trauma's meegekregen die jij mag verwerken.
Die emotie was toen zo groot, dat er een kans ontstond dat je buiten de groep zou vallen als je er ruimte aan zou geven. Dit is de geboorte geweest van jouw ego. Jouw ego is heel lief! Hij/ zij (laten we een keer zij doen) beschermt je tegen pijn. Ze verzint manieren voor jou om te overleven, om bij de groep te blijven horen. Ze geeft je maskers en verdedigingmechanismen om niet te hoeven voelen en geaccepteerd te worden door de rest.
In jouw jeugd geeft je dit een bepaalde basis veiligheid die je nodig had. Nu in je volwassen leven echter, werkt het steeds meer tegen je. Die netjes opgeborgen emoties, willen namelijk maar één ding: eruit.
Hoe dan? Door jou eraan te herinneren dat ze er nog zitten en als een magneet situaties aan te trekken waardoor ze aan de oppervlakte komen. Dit zijn triggers.
Een opmerking die een collega maakt die het gevoel aanraakt dat je het nooit goed kon doen in de ogen van je moeder.
Je partner die niet ziet wat je allemaal voor hem doet of laat en vervolgens een opmerking maakt over dat de was niet goed gedaan is raakt het gevoel dat je vader geen aandacht voor je had.
In een groep val je in een gesprek dat plots stopt als jij aanhaakt, wat je raakt in een verleden waarin je gepest werd.
Dat soort dagelijkse situaties.
Dit gebeurt daadwerkelijk de hele dag, zeker in menselijk contact.
Goed nieuws: je hoeft hier niet ‘vanaf’. Het hoeft niet klaar te zijn. Het walhalla is niet de rust die je zal ervaren als die irritante trigger je niet meer raakt.
Het gaat juist om het proces, dat je dat onder de knie krijgt.
Jaja, mooi verhaal, hoor ik je denken, maar het is echt zo.
Je zal merken dat als je hier handigheid in krijgt, er een gevoel van LEVEN door je heen raast. Je komt letterlijk meer in contact te staan met het leven zelf. Naar mijn idee, is dit ook de zin van het leven als er een zin is. Voelen. Ontwikkelen.
En nee, je bent er niet na een keer of 3 van bevrijd van die trigger of dat pijnpunt. In de psychologie gaat een behandeling hier wel vaak om, zeker bij EMDR, maar je mag ervan uitgaan dat je jouw hele leven lang aan het afpellen bent, op 1 tot 3 thema’s.
Nog simpeler: meestal komt het neer op het alsnog ontvangen van onvoorwaardelijke liefde van je ouders. Deze heb ik in een oefening gevangen die je elke dag mag doen, de ideale ouder meditatie.
Dan de langere versie van hoe je met triggers om kunt gaan:
Bij elke trigger gevangen worden in automatische verdedigingsmechanismen om ze maar niet te hoeven voelen. Wat erop neerkomt dat je cotinu om je heen blijft slaan en steeds een stapje verder verwijdert raakt van jezelf en de mensen om je heen.
Als je de zachtere uitnodigingen niet aangrijpt (situaties die ongemakkelijk voelen), dan zullen ze harder worden om jouw aandacht te krijgen (ongeluk, ziekten). Overspannenheid en burnout zijn veel voorkomende uitingen van triggers die jij keer op keer uit de weg gaat.
Hoe ga je met triggers om?
Mijn advies is tweeledig:
Vorm gezonde patronen om met triggers om te gaan en
neem de uitnodiging aan.
1. Vorm gezonde patronen
Iedereen heeft manieren om een emotie uit de weg te gaan als hij of zij getriggerd wordt. Sommigen merk je niet echt op, anderen brengen schade toe aan anderen. Als je de aanval inzet ter verdediging, dan zal jouw gedrag een staartje kunnen krijgen.
Het is goed om jouw verdedigingsmechanismen onder de loep te nemen en te kijken hoe je hier het beste mee om kan gaan zodat je op een volwassen manier kunt reageren als je uit het veld wordt geslagen door een trigger.
2. Neem de uitnodiging aan
Voel de trigger echt. Als je op dat moment de ruimte/ vrijheid niet voelt, parkeer hem en roep hem later die dag op als je jezelf terug kunt trekken.
Als je op jezelf bent: laat de trigger toe. Vergroot hem uit zelfs, zodat de emotie die eronder ligt echt wakker wordt. Dus die opmerking van die collega, trek die verder uit verband. Zet daar nog meer mensen naast of van een hogere laag in de organisatie.
Een emotie heeft er geen boodschap aan of iets zich echt afspeelt of jij het verzint, hij wil er alleen maar uit.
Als je de emotie voelt: laat hem je hele lijf vullen. De bedoeling is dat jij jouw lichaam laat doen, wat de emotie wil dat het doet. Dus stamp, schreeuw (in het luchtledige of in een kussen), vloek, sla (in de lucht, in een kussen of op een bokszak) en huilllll. Onder boosheid zit altijd verdriet. Laat dat verdriet er echt uit knallen. Huil uit je tenen.
Ik heb hier een video gepost over het verschil tussen ego huilen en zielshuilen.
Wil je hier meer over weten? Reik naar me uit, ik help je graag een stapje verder.
Liefs, Margot